Odwodnienia liniowe

Materiały wykorzystywane w liniowych systemach odwadniania

Do budowy systemów odwodnień liniowych stosuje się:

• tworzywa sztuczne (polipropylen, rzadziej PVC) – lekkie, wytrzymałe, odporne na korozję i działanie substancji chemicznych, łatwe w montażu;
• beton  – bardzo wytrzymały, odporny na obciążenia, wilgoć, mróz i środki chemiczne, o gładkiej powierzchni wewnętrznej;
• polimerobeton  – materiał kompozytowy o dużej wytrzymałości na ściskanie i ścieranie, odporny na substancje agresywne oraz zmienne temperatury.

Przy wyborze materiału do odwodnienia liniowego ważne jest, aby brać pod uwagę lokalne warunki: wilgotność, narażenie na kontakt z zanieczyszczeniami chemicznymi (np. substancjami ropopochodnymi), a także obciążenia mechaniczne.

Rodzaje klas w odwodnieniach liniowych

Klasy są niezbędne, aby określić maksymalne obciążenie kanałów odwodnieniowych i innych elementów odwodnienia liniowego:

• klasa A15-C250 – składa się z dwóch oznaczeń: A15 wskazuje, że system odwodnienia nadaje się do miejsc ruchu pieszego i rowerowego, natomiast C250 oznacza wytrzymałość do 250 kN – 25 ton (odpowiednią do umiarkowanego ruchu samochodowego);
• klasa D400-F900 – oznacza dwa poziomy odporności na obciążenia. Systemy o klasie D400 można stosować w miejscach o standardowym natężeniu ruchu (do 400 kN – 40 ton), o klasie F900 – w miejscach takich jak lotniska czy trasy przejazdu samochodów ciężarowych (z naciskiem do 900 kN – 90 ton).